خانه‌ی ما روی سنگ‌ها به دنیا آمده بود!

مجموعه شعرهای گذشته‌ی مبارک نصیری

خانه‌ی ما روی سنگ‌ها به دنیا آمده بود!

مجموعه شعرهای گذشته‌ی مبارک نصیری

باغ خاطره

به باغ خاطره ها می روم 

برایِ چیدنِ گلی

و تو را

به محبسِ زمین می خوانم

که بین من و تو

فاصله ای ست آسمانی!

به کوچه های زمین نگاه کن

ببین

من و تو

درکدامین تقاطع

به هم ...      رسیده ایم ؟

                                 ***            1374-«آبدانان»

دو شعرکوتاه

 

پشتِ پنجره هایِ دلبستگی

آرزوهای خفته  

 سر برآورده اند

هنگامه یِ خواهشِ کدامین شکست نامه یِ من است؟

                               ***           74/10/1 «آبدانان»

می خوانم و

نمی فهمم؛

می بینم و نمی دانم !

گاهی شده

دردت را 

چنین ناسروده بگذاری؟

                                    ***           1374-«آبدانان»

انتظار

 

کسی نیامد

کسی که انتظارش را می کشیم

«کسی که مثل هیچ کس نیست!»

کسی که آمدنش را

با اندیشه های سبز

هر جمعه

بر درخت «کنار» ده

وصله می زنیم !

                              ***              74/10/12«آبدانان »

بهار

 

 

وقتی بهار فرا می رسد

بی شک

هزار گل

اندیشه های ذهن مرا قاب می کند

امّا نباشی اگر امید من

چیزی

مرا

خراب

                 خراب می کند.

                               ***                       23/9/1374-«آبدانان»